Aysal cezalı olmasına karşın, futbolcularına katkı için Trabzon’a geldi ve moral sağladı. Başkan Rize-Ayder yaylasında, azgın nehir suları üzerinden, halata asılarak geçti ve gençlere taş çıkartacak bir performans sergiledi. Bu adrenalin gösterisi futbolculara yansımış mıydı peki? Evet! Trabzonspor’u, başkanları nehri nasıl fıııııyt diye geçtiyse aynen öyle geçtiler. Hele hele Sabri Reis dümene geçti, oyunun şekli şemali külliyen değişti. Bu arada Mancini’nin Semih konusunda gün geçtikçe haklı çıktığını söylemeliyim. Elbette bu konuda sallamakta acele edip, haksız çıktığımı da! Özer’in 4. dakikada sakatlanması ve az sonra oyunu terk etmesi Mandıralı’nın şanssızlığıdır. Selçuk’un özlenen futbol temposuna çıkma gayretleri, Sneijder ve Burak etkinlikleri de, Sarı-Kırmızılı armadanın güzelliği elbette. Rakip alana çabuk çıkmayı seven, ‘baskın basanındır’ felsefesi hamili iki rakibin ilk yarıdaki gayretleri gol getirmedi.
İkinci yarı sahada olağanüstü bir Cim Bom Show vardı. Güzel gol olur, olur da hepsi birbirinden güzel olur mu? Oldu valla. Galatasaray, Avni Aker’de çok şık tam 4 gol attı ve Şampiyonlar Ligi için çok ihtiyacı olan 3 puanı da kazandı. Semih’in sağ kanattan oluşturduğu asistler birbirinden güzelken, Burak, Selçuk ve Sneijder klaslarını sahneye koyuyordu. Hele hele frikikten atılan şahane golleri, sadece cümle alem değil, sanırım Onur dahi beğendi. Galatasaray zorlu Trabzonspor deplasmanından başkanı, yönetimi, teknik ekibi ve profesyonelleriyle el ele sevinçle dönüyor. Lig ikinciliğini kesin belirleme işi son haftaya kaldı ama Aslan’ın avantajlı olduğu da gözden kaçmamalı...
