Küçük yaşta evlatlarımıza Futbol aşkını aşılıyarak yeşil sahalarda futbol oynamaları için elimizden gelen maddi ve manevi desteği vererek onların başarılı olmaları için her türlü kapıları açıyoruz. Bu durum maddi imkanları olan ailelerin hayatı ama maddi durumu çok kısıtlı olan ve istedikleri desteği veremiyen ailelerde oluyur. Bu çocukların bazen idmanalara gitmek için otobüs parası bulamıyorlar, bazen krampon alacak güçleri olmayıp karda kışta delikli ayakkabılarla oynuyorlar ve bunlar coğu zaman daha yetenekli ve azimli oluyorlar. Profesyonel hayata imza atmaya geldiğinde asgari ücretlere bile razı oluyorlar; çünkü umutları ve hayallerinin devam etmesi için her şeyi kabul etmek zorunda kalıyorlar.
Bu çocuklarımız bazı kulüplerde aynı zamanda diğer bir belgede her aylığını aldıklarına dair ikinci bir İmza atmak zorunda kalıyorlar , bununla birlikte bütün alacaklarını hibe etmek zorunluğu içinde parasız pulsuz profesyonel hayata ayak basmış oluyorlar. Ne yazık ki aç karnına kimse iyi bir performans sergileyemiyor ve yırtık ayakkabı ile gol atamıyor.
Türk Futbolu bazen böyle kendi yeteneklerine sahip çıkıyor. Avrupanın hiç bir ülkesinde böyle haksızlık yapılmıyor ama bizim ülkede her sene onlarca gençlerimiz bu şekilde Futboldan kayıp oluyor.Bu kayıplarla sadece futbolcu değil bir hayal ve gelecek yok ediliyor.
