Ligin ilk yarısı bitmek üzere Elazığspor’un nereye koştuğunu bilmek zor… Sezona ölüm gösterilip sıtmaya razı edilerek başlayan takımın bulunduğu bu nokta sıtmadan iyicene olmasına rağmen, takımdaki gelişmeler ileriye endişeyle bakmaktan insanı alıkoyamıyor.
Ümit Özat’ın daha önce sevaplarının günahlarından fazla olduğunu yazmıştım ama Özat’ın çok savunduğu profesyonellikle bağdaşmayan ilk yarının bitmesini beklemeden bazı önemli oyuncular hakkında aldığı kararlar dere geçilirken at değiştirilmez mantığıyla çelişmektedir… Yöneticilik bir takımda yaşanan sorunları halletme sanatıdır, ama gördüğümüz kadarıyla Ümit Özat sorunları çözeceğine, sorun çıkaranlardan kurtulma yoluna gidiyor… Eğer bir takımda bir sorun varsa yönetimde, teknik heyette bu sorunun bir parçasıdır… Oturmamış, problemli bir yapıda, sorun çıkması normaldir, ama, eğer yapıdan ve yönetim zafiyetinden bu duruma itiraz edenler varsa bunları yollamak en kolay çözüm yoludur… Ama bu sorunların halledilmesi anlamını taşımaz aksine sorunları daha da içinden çıkılmaz hale getirir.
Eğer elinizde Bir İvesa, bir Bilica ve Kayalı, Çakır bir Cavit (vardıysa) takımın bu puanları toplaması pekte şaşılacak bir durum değildir… Asıl şaşılacak durum Özatın bu takımla yapboz oynama merakı dahası da fantezisidir… Bir takımla bu kadar oynamanın yarışmacı bir ligde açıklaması zor bir durumdur… Hele maçın belli bölümlerinde oyuncu değiştirme totemlerini profesyonellikle açıklamak mümkün değildir… Her hafta yanında farklı oyuncularla oynamak zorunda kalan oyunculardan verim almakta bir o kadar zordur… Yok, eğer her yiğidin bir yoğurt yiyişi vardır diyorsa Ümit Özat ve yönetimde bunu onaylıyorsa sonuçlarına katlanacakta kendileridir… Umarım bu yapılanlar doğrudur ve biz bunu anlayacak kapasitede değilizdir ve sonuçlar iyi olur biz de şapka çıkarırız.
