Beşiktaş'ın endüstriyel futbolla tanışması çok geç ve sancılı olmuştur. İstanbul'un diğer büyükleri bu dönüşüme daha erken girerken siyah beyazlılar, o dönemlerde altyapı efsanesi Serpil Hamdi Tüzün'le beraber uzun yıllar kendi yağında kavrularak ayakta kalmıştır. Her ne kadar kulüp, Seba'nın istifaya zorlanmasının ardından çehresini değiştirdiyse de futbolun bu yeni düzenine uzun yıllar ayak uyduramamıştır.
Serdar Bilgili'nin başkan seçilmesiyle başlayan ve Yıldırım Demirören'in 8,5 yıllık enkaz dönemiyle devam eden süreçte Beşiktaş rakiplerinin çok kötü bir kopyasına dönüşmüştü. Bunun tezahürü ise hem sportif hem de ekonomik anlamda oldu. Nitekim Sebalı 16 sezona 5 şampiyonluk sığdıran, şampiyon olamadığı yıllarda da devamlı zirve yarışının içinde kalan kara kartal, sonraki 15 yılda yalnızca 2 şampiyonluk elde edebildi ve gırtlağına kadar borca battı.
Klasik semt takımından şirkete evrilirken pek çok badire atlatan siyah beyazlıların endüstriyel futbolla olan fırtınalı ilişkisi, son yıllarda ise huzura ermiş gibi görünüyor. Yapılan başarılı transfer hamleleri ve oyuncu satışlarından elde edilen gelirlerin yanı sıra kulübün şu sıralar gerçekleştirmekte olduğu Çin pazarına açılma girişiminin de bu noktada ayrıca üzerinde durulması gerekiyor.
Amentüsü kâr ve yeni gelir kalemleri yaratmak olan endüstri futbolunda artık büyük kulüplerin tamamı uluslararası bir şirket konumunda. Öyle ki herhangi bir takımın hiç ihtiyacı olmadığı hâlde x bir ülkeden sırf oradaki pazar payını arttırabilmek adına oyuncu transfer edebildiği bir çağda yaşıyoruz. Çünkü endüstri futbolu denen olgu bize bunu dayatıyor ve ayakta kalabilmeniz için de bu oyunu kuralına göre oynamanız gerekiyor.
Fikret Orman başkanlığında oyunun kurallarını iyice özümsemiş görünen Beşiktaş ise bu amansız yarışta şimdilik rakiplerinin önüne geçmiş durumda. Futbolun kapitalist dünyasına Galatasaray ve Fenerbahçe'ye oranla çok daha geç entegre olabilmiş ve bu alanda uzunca bir süre rakiplerinin arkasında kalmış bir kulübün şu an ülke tarihinde bir ilki gerçekleştiriyor olması da bir hayli ironik.
